Będąc w Łodzi, warto zajrzeć do Muzeum Sztuki na wystawę „Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm”. Jest to rozległy pejzaż ― wielowątkowa panorama sztuki XX i XXI w. W jej ramach przedstawione są kluczowe zjawiska ostatniego stulecia w ich aktualnym znaczeniu. Opowieść o nich współtworzą korespondencje między dziełami sztuki, słowne i obrazowe interwencje Tomasza Kozaka oraz niesamowita przestrzeń wystawy zaprojektowana przez Krzysztofa Skoczylasa.

W pejzażu wystawy spotyka się około 400 dzieł sztuki nowoczesnej i współczesnej – m.in. dzieła Pabla Picassa, Meret Oppenheim i Roberta Maciejuka, Billa Violi, Magdaleny Abakanowicz i Mirosława Bałki albo Paula Klee, Katarzyny Kobro, Louise Bourgeois czy Tamásza Kasásza i Koła Klipsa, jak również Georgesa Braque’a, Douglasa Daviesa i Aleksandry Ska. W tych spotkaniach ujawniają się zaskakujące, zagadkowe korespondencje między doświadczeniami zawartymi w dziełach.

W wystawie zostaje rozpięta sieć relacji między dziełami, słowno-obrazowymi interwencjami Tomasza Kozaka, tekstami pochodzącymi z różnych tradycji filozoficznych i literackich oraz złożonymi formami przestrzennymi. Tworzenie korespondencji między tymi elementami inspirowane jest sposobem, w jaki Walter Benjamin konstruował w latach 1927-1940 swoje „Pasaże” ― śmiałą próbę sformułowania materialnej historiografii. Na wystawie Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm historyczna materia ― dzieła sztuki, materiały archiwalne, fragmenty tekstów i interpretacji ― zostały pogrupowane w dwanaście pasaży, odpowiadających kluczowym doświadczeniom ostatnich stu lat: Stracony list, Zakrzywianie przestrzeni, Niesamowite zamieszkiwanie, Praca dowcipu, Obietnice śmierci, Piękno nowoczesne, Odbicia narcyza, Materializacja spojrzenia, Uwiedzenie codziennością, Estetyka utowarowienia, Kryzysy i nowe porządki oraz Polityka marzenia.